چند گویی که چو هنگام بهار آید / گل بیارید و بادام به بار آید
روی بستان را چون چهره ی دلبندان / از شکوفه رخ و از سبزه عذار آید
این چنین بیهوده ای نیز مگو با من / که مرا از سخن بیهوده عار آید
شصت بار آمد نوروز مرا مهمان /جز همان نیست اگر ششصد بار آید
هر که را شست ستمگر فلک آرایش / باغ آراسته او را به چه کار آید ؟
سوی من خواب و خیال است جمال او / گر به چشم تو همی نقش و نگار آید
49b07070-d6d40819-c9e5ef14-feaecfa7
نظرات شما عزیزان: