چند گویی که چو هنگام بهار آید / گل بیارید و بادام به بار آید

روی بستان را چون چهره ی دلبندان / از شکوفه رخ و از سبزه عذار آید

این چنین بیهوده ای نیز مگو با من / که مرا از سخن بیهوده عار آید

شصت بار آمد نوروز مرا مهمان /جز همان نیست اگر ششصد بار آید

هر که را شست ستمگر فلک آرایش / باغ آراسته او را به چه کار آید ؟

سوی من خواب و خیال است جمال او / گر به چشم تو همی نقش و نگار آید

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: